تحقیق و پژوهش

بخشهایی از متن:

 در ادبیات اقتصاد پول و بانکداری گفته می شود بانک مرکزی می تواند برای اجرای سیاست انقباضی یا انبساطی پولی، به روش های گوناگونی عمل کند. تجربه نشان داده است که مهمترین و کاراترین ابزار اعمال سیاست پولی انجام عملیات بازار باز ( انتشار یا خرید و فروش اوراق قرضه) می باشد.

اما مشکل در این جاست که انتشار این اوراق به طور صریح با مبانی اقتصاد اسلام متناقض است و آشکارا ربوی می باشد. انتشار اوراق مشارکت را اگر بتوان در مورد دولت و با تکیه بر فعالیت های عمرانی دولت توجیه کرد و توضیح داد (که به کار سیاست پولی نیز نمی آیند چرا که با فاصله کمی به عرصه اقتصاد باز می گردند)، انتشار اوراق بانک مرکزی تحت عنوان "مشارکت" به هیچ وجه قابل پذیرش نیست چرا که اساسا برای خارج کردن پول از گردونه ء اقتصاد انجام می گیرد.

....

 در مبحث سیاست های پولی در دام نقدینگی و یا سیاست های پولی در نرخ بهره صفر نیز گفته می شود در چنین وضعیت هایی، یکی از روش های اعمال سیاست پولی، انتقال وظیفهء سیاست پولی از فدرال رزرو (بانک مرکزی) به دولت فدرال (دولت) می باشد، به این ترتیب که دولت با خرید و فروش کالا و "پولی کردن بدهی" به اعمال سیاست پولی بپردازد. گرچه ناکارا بودن و غیر عملیاتی بودن این روش نیز بارها مورد اشاره قرار گرفته است.

3- نکته ای که تاکنون مورد توجه قرار نگرفته است، استفاده از مهمترین ابزار مالی دولت اسلامی –  یعنی مالیات – برای اعمال سیاست پولی است. به عبارت دیگر این ابزار که مهمترین اهرم عدالت ساز دولت نیز می باشد، در اینجا می تواند از مسیری دیگر نیز به عنوان بدیلی برای یک روش ضد عدالت (اوراق قرضه بانک مرکزی) بکار رود.

منبع دارد.